ដោយ គឹម ពៅ
2010-12-09
នៅប្រទេសកម្ពុជា គេមិនសូវឃើញមានយុវជនខ្មែរចូលចិត្តរៀនមុខជំនាញបច្ចេកទេសនោះទេ។ របាយការណ៍របស់ក្រសួងផែនការនៅឆ្នាំ២០១០ បានបង្ហាញថា អ្នករៀនជំនាញបច្ចេកទេសថ្នាក់ខ្ពស់ជាងកម្រិតបរិញ្ញានៅមានកម្រិតទាបនៅឡើយទេ បើទោះបីជាអ្នករៀនជំនាញបច្ចេកទេសនៅកម្ពុជា មានការកើនឡើងចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៧ កន្លងមក។
យុវជនកំពុងរៀនជួសជុលម៉ូតូនៅវិទ្យាស្ថានបង្រៀនជួសជុលមួយកន្លែងក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ នាថ្ងៃទី២៤ ខែសីហា ២០០៩។
អ្នកជំនាញផ្នែកវិស័យអប់រំបានឲ្យដឹងថា ប្រទេសកម្ពុជា នឹងជួបបញ្ហានៅពេលខាងមុខ បើសិនជាមិនមានការកែទម្រង់ទៅលើវិស័យអប់រំ ក្រោយពីការក្រឡេកឃើញថា យុវជនខ្មែរនៅតែមានចំនួនតិចតួចនៅឡើយ ដែលបានរៀនសូត្រនូវមុខជំនាញបច្ចេកទេស។
សកលវិទ្យាធិការនៃសកលវិទ្យាល័យខេមរៈ លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច សម្ដែងការបារម្ភអំពីការខ្វះខាតនៃអ្នករៀនមុខជំនាញបច្ចេកទេសទៅថ្ងៃមុខដូច្នេះ ៖ «ដូច្នេះ ២០១៥ និង ២០២០ រយៈពេលដ៏វែងទៅមុខទៀត បើយើងហ្នឹងមិនត្រៀមខ្លួនជាមុននោះទេ... យើងដឹងហើយថា យើងសមាហរណកម្មចូលទៅតំបន់អាស៊ាន ហើយយើងដឹងហើយថា វិស័យអប់រំយើងនៅកម្រិតណា? យើងត្រូវធ្វើទាំងអស់គ្នា ហើយយុវជនយើងត្រូវត្រៀមខ្លួនជានិច្ច បើសិនជាយើងមិនត្រៀមខ្លួនទេ យើងនឹងជួបបញ្ហា»។
របាយការណ៍របស់ក្រសួងផែនការ ស្ដីអំពីនិន្នាការពលកម្ម និងសង្គមកម្ពុជា នៅឆ្នាំ២០១០ បានបង្ហាញថា អ្នករៀនជំនាញបច្ចេកទេសនៅកម្ពុជា សរុបគិតចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៧ ដែលមានចំនួនជិត ៩ម៉ឺននាក់ មានការកើនឡើងមកដល់ ១១ម៉ឺននាក់ នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៨ កន្លងទៅ។ ក្នុងនោះជាងពាក់កណ្ដាលបានរៀនសូត្រជំនាញបច្ចេកទេសវគ្គបឋមរយៈពេលខ្លី គឺចំនួនជាង ៥៩,១% នៅតាមវិទ្យាស្ថានសាធារណៈ និង ៣៥,៣% ទៀត ដែលបានរៀនជំនាញបច្ចេកទេសបឋមនៅតាមអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការអន្តរជាតិនានា។
ការស្រាវជ្រាវនេះបានបង្ហាញទៀតថា អ្នករៀនជំនាញផ្នែកបច្ចេកទេសចាប់ពីកម្រិតមធ្យមរហូតដល់កម្រិតថ្នាក់បណ្ឌិតមានចំនួនកាន់តែតិចទៅៗ គឺអ្នកដែលបញ្ចប់ការសិក្សាដែលទទួលសញ្ញាបត្រផ្នែកបច្ចេកទេសមានត្រឹមតែ ២,៨% ប៉ុណ្ណោះ ហើយអ្នកដែលទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាលផ្នែកបច្ចេកទេសលើសកម្រិតបរិញ្ញាមានត្រឹមតែ ១,២% ប៉ុណ្ណោះ នៃចំនួនអ្នករៀនផ្នែកបច្ចេកទេសជាង ១១ម៉ឺននាក់។
យុវជន លី ពិជ័យ ប្រធានក្រុមការងារនៃយុវជនឈានមុខបានឲ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្ននេះក្រុមយុវជនជាច្រើននាក់កំពុងពេញនិយមលើការសិក្សាសេដ្ឋកិច្ច ទីផ្សារ គ្រប់គ្រង គណនេយ្យ ព័ត៌មានវិទ្យា ធនាគារ ហិរញ្ញវត្ថុ ច្បាប់ និងផ្នែកភាសាអង់គ្លេស។ យុវជនភាគតិចបំផុតដែលបានចូលរៀនផ្នែកកសិកម្ម វិស្វកម្ម ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ ផ្នែករ៉ែ និងផ្នែកដទៃទៀត។
ពិជ័យ បានបញ្ជាក់ថា ការរៀនសូត្រនូវមុខជំនាញមួយចំនួន ដូចជាគណនេយ្យជាដើមនោះ ដោយសារតែការរំពឹងទុកក្នុងការរកការងារធ្វើនៅពេលដែលគេបញ្ចប់ពីការសិក្សា ៖ «ពីព្រោះគេគិតថា ទីផ្សារការងារវាធំ វាអាចស្រួលរកការងារនៅពេលគេចប់ទៅ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលរៀនចប់បានដឹងថា ទីផ្សារចង្អៀត ហើយគេក៏សម្រេចចិត្តទៅធ្វើការងារខុសជំនាញក៏មានដែរ»។
លោក សុខ និមល ដែលធ្លាប់រៀននូវមុខជំនាញផ្នែកគីមីវិទ្យា ប៉ុន្តែនៅពេលដែលចេញធ្វើការងារ លោកបានធ្វើការងារផ្នែកអប់រំនៃអង្គការយូណេស្កូ។ លោកបានពិពណ៌នាថា យុវសិស្សមិនសូវបានទទួលព័ត៌មានអំពីទីផ្សារការងារ និងអំពីការសិក្សាប៉ុន្មានទេ។
លោក សុខ និមល បន្តថា ៖ «សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា មានការស្រាវជ្រាវថ្មីៗនេះ មានច្រើន ហើយសម្រាប់ខាងវិស័យសង្គមមានអ្នកចូលរួមរៀនច្រើន ប៉ុន្តែខាងវិទ្យាសាស្ត្រ ដូចជាខាងគីមី ខាងពេទ្យខាងអីហ្នឹង យើងត្រូវការច្រើន ប៉ុន្តែអត់សូវមានអ្នកចូលរៀន។ អាហ្នឹងយើងមិនត្រូវបន្ទោសខាងណាទេ សំខាន់បំផុតកូនសិស្សត្រូវឲ្យគេទទួលបានព័ត៌មានច្រើនអំពីការសម្រេចចិត្តក្នុងការចូលរៀនវិជ្ជានីមួយៗ»។
នៅគ្រាដែលមាននិស្សិតតិចតួចបំផុត ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សារបស់ខ្លួនផ្នែកជំនាញបច្ចេកទេស លោក រ៉ុង ឈុន ប្រធានសមាគមគ្រូបង្រៀនកម្ពុជាឯករាជ្យ បានបង្ហើបថា ក្រុមអ្នកវិនិយោគជាច្រើនដែលចង់មកបណ្ដាក់ទុននៅកម្ពុជា ត្រូវជួបប្រទះនូវបញ្ហាខ្វះកម្មករជំនាញ។
លោកបន្ទោសថា មិនមែននិស្សិតមិនចង់រៀនផ្នែកជំនាញបច្ចេកទេសនោះទេ ប៉ុន្តែក្រុមនិស្សិតជាច្រើនបានរៀនហើយមិនមានការងារធ្វើឡើយកាលពីពេលកន្លងមក នៅពេលដែលគេបញ្ចប់ការសិក្សា ដែលជាហេតុនាំឲ្យនិស្សិតផ្ដោតការរៀនសូត្រនូវមុខជំនាញដែលគេគិតថា នឹងអាចរកការងារបានធ្វើប៉ុណ្ណោះ។
លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច សកលវិទ្យាធិការនៃសាកលវិទ្យាល័យខេមរៈ រិះគន់ថា ការខ្វះខាតនូវការរៀបចំផែនការតម្រង់ទិសសម្រាប់និស្សិត និងការធានានូវសុវត្ថិភាពការងារដល់និស្សិត ដែលជាហេតុនាំឲ្យកម្ពុជា ខ្វះអ្នករៀនផ្នែកបច្ចេកទេស។
លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច មានប្រសាសន៍បន្ត ៖ «អាហ្នឹងក្រសួងផែនការជាអ្នករៀបចំ ថាតើមួយឆ្នាំៗយើងត្រូវការខាងអី ហើយដឹងថា ផ្នែកកសិកម្មយើងត្រូវការប៉ុណ្ណេះ ខាងទេសចរណ៍ត្រូវការប៉ុណ្ណេះ ខាងគ្រូបង្រៀនត្រូវការប៉ុណ្ណេះ ដើម្បីឲ្យសិស្សហ្នឹងយល់ថា ពេលដែលគេចប់ទៅ គេត្រូវធ្វើអី»។
ស្ថិតិរបស់ក្រសួងអប់រំដដែលបាននិយាយថា វិស័យអប់រំបណ្ដុះបណ្ដាលបច្ចេកទេស និងវិជ្ជាជីវៈនៅពេលបច្ចុប្បន្នមានចំនួន ៣៩គ្រឹះស្ថាន ដែលស្ថិតនៅក្រោមឱវាទរបស់ក្រសួងការងារ ក្នុងនោះ ១១គ្រឹះស្ថានបានបណ្ដុះបណ្ដាលកម្រិតវិញ្ញាបនបត្រ និងសញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកបច្ចេកទេស។
នៅឆ្នាំ២០១៥ ខាងមុខនេះ កម្ពុជាគ្រោងថា នឹងចូលខ្លួនទៅក្នុងសមាហរណកម្មអាស៊ានហើយ។ ភាពទូលំទូលាយ ទាំងផ្នែកធនធានមនុស្ស និងការងារ នឹងត្រូវជួបនូវការប្រកួតប្រជែងខ្លាំងមួយកម្រិតទៀតហើយ។
អ្នកជំនាញផ្នែកអប់រំដដែល បានសម្ដែងការបារម្ភថា យុវជនកម្ពុជា នឹងជួបនូវវិបត្តិអត់ការងារកាន់តែច្រើននៅពេលនោះ បើសិនជាគ្មានការរៀបចំគិតទុកជាមុនទេ ដោយសារតែធនធានមនុស្សនៃបណ្ដាប្រទេសជិតខាងនៅតំបន់អាស៊ាន ខ្ពស់ជាងកម្ពុជាស្រាប់ នឹងវាយសម្រុកចូលមករកការងារធ្វើនៅក្នុងប្រទេសនេះ៕
No comments:
Post a Comment